दुर्गा

Sanskrit

edit

Alternative scripts

edit

Etymology

edit

Compound of दुर्- (dur-, with difficulty) +‎ गा (, to approach), literally difficult to approach.

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

दुर्गा (durgā) stemf

  1. (literary) ‘the inaccessible or terrific goddess’.
  2. (Hinduism) Durga, a form of Parvati.

Declension

edit
Feminine ā-stem declension of दुर्गा (durgā)
Singular Dual Plural
Nominative दुर्गा
durgā
दुर्गे
durge
दुर्गाः
durgāḥ
Vocative दुर्गे
durge
दुर्गे
durge
दुर्गाः
durgāḥ
Accusative दुर्गाम्
durgām
दुर्गे
durge
दुर्गाः
durgāḥ
Instrumental दुर्गया / दुर्गा¹
durgayā / durgā¹
दुर्गाभ्याम्
durgābhyām
दुर्गाभिः
durgābhiḥ
Dative दुर्गायै
durgāyai
दुर्गाभ्याम्
durgābhyām
दुर्गाभ्यः
durgābhyaḥ
Ablative दुर्गायाः / दुर्गायै²
durgāyāḥ / durgāyai²
दुर्गाभ्याम्
durgābhyām
दुर्गाभ्यः
durgābhyaḥ
Genitive दुर्गायाः / दुर्गायै²
durgāyāḥ / durgāyai²
दुर्गयोः
durgayoḥ
दुर्गाणाम्
durgāṇām
Locative दुर्गायाम्
durgāyām
दुर्गयोः
durgayoḥ
दुर्गासु
durgāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas

Descendants

edit

References

edit