धरिमन्

Sanskrit edit

Etymology edit

From धृ (dhṛ).

Pronunciation edit

Noun edit

धरिमन् (dhariman) stemm

  1. a balance, weight
  2. form, figure

Declension edit

Masculine an-stem declension of धरिमन् (dhariman)
Singular Dual Plural
Nominative धरिमा
dharimā
धरिमाणौ / धरिमाणा¹
dharimāṇau / dharimāṇā¹
धरिमाणः
dharimāṇaḥ
Vocative धरिमन्
dhariman
धरिमाणौ / धरिमाणा¹
dharimāṇau / dharimāṇā¹
धरिमाणः
dharimāṇaḥ
Accusative धरिमाणम्
dharimāṇam
धरिमाणौ / धरिमाणा¹
dharimāṇau / dharimāṇā¹
धरिम्णः
dharimṇaḥ
Instrumental धरिम्णा
dharimṇā
धरिमभ्याम्
dharimabhyām
धरिमभिः
dharimabhiḥ
Dative धरिम्णे
dharimṇe
धरिमभ्याम्
dharimabhyām
धरिमभ्यः
dharimabhyaḥ
Ablative धरिम्णः
dharimṇaḥ
धरिमभ्याम्
dharimabhyām
धरिमभ्यः
dharimabhyaḥ
Genitive धरिम्णः
dharimṇaḥ
धरिम्णोः
dharimṇoḥ
धरिम्णाम्
dharimṇām
Locative धरिम्णि / धरिमणि / धरिमन्¹
dharimṇi / dharimaṇi / dhariman¹
धरिम्णोः
dharimṇoḥ
धरिमसु
dharimasu
Notes
  • ¹Vedic

Related terms edit