फिङ्गक

Sanskrit

Etymology

Diminutive of *फिङ्ग (phiṅga), from Proto-Indo-European *(s)pingos (“chaffinch”). Compare Ancient Greek σπίγγος (spíngos, “chaffinch”), Russian пе́нка (pénka, “wren”), Welsh pinc (“finch”), German Fink, Old English finċ (English finch).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /pʰiŋ.ɡɐ.kɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈpʰiŋ.ɡɐ.kɐ/

Noun

फिङ्गक • (phiṅgaka) stem, m

1. species of shrike; a small fork-tailed bird

Declension

Masculine a-stem declension of फिङ्गक
Nom. sg.	फिङ्गकः (phiṅgakaḥ)
Gen. sg.	फिङ्गकस्य (phiṅgakasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	फिङ्गकः (phiṅgakaḥ)	फिङ्गकौ (phiṅgakau)	फिङ्गकाः (phiṅgakāḥ)
Vocative	फिङ्गक (phiṅgaka)	फिङ्गकौ (phiṅgakau)	फिङ्गकाः (phiṅgakāḥ)
Accusative	फिङ्गकम् (phiṅgakam)	फिङ्गकौ (phiṅgakau)	फिङ्गकान् (phiṅgakān)
Instrumental	फिङ्गकेन (phiṅgakena)	फिङ्गकाभ्याम् (phiṅgakābhyām)	फिङ्गकैः (phiṅgakaiḥ)
Dative	फिङ्गकाय (phiṅgakāya)	फिङ्गकाभ्याम् (phiṅgakābhyām)	फिङ्गकेभ्यः (phiṅgakebhyaḥ)
Ablative	फिङ्गकात् (phiṅgakāt)	फिङ्गकाभ्याम् (phiṅgakābhyām)	फिङ्गकेभ्यः (phiṅgakebhyaḥ)
Genitive	फिङ्गकस्य (phiṅgakasya)	फिङ्गकयोः (phiṅgakayoḥ)	फिङ्गकानाम् (phiṅgakānām)
Locative	फिङ्गके (phiṅgake)	फिङ्गकयोः (phiṅgakayoḥ)	फिङ्गकेषु (phiṅgakeṣu)

Descendants

• Assamese: ফিঙা (phiṅa)
• Hindi: फिंगा (phiṅgā)