म्हांतारो

Konkani

Alternative forms

• म्हातारो (mhātārô)

Etymology

From Sanskrit महत्तर (mahattara, “the oldest, most respectable; oldest man of the village”). Cognate with Marathi म्हातारे (mhātāre).

Noun

म्हांतारो • (mhā̃tārô) (Latin script mhantaro, Kannada script ಮ್ಹಾಂತಾರೂ)

1. an old man

Declension

Declension of म्हांतारो
	singular	plural
ergative	म्हांतार्यान (mhā̃tāryān)	म्हांतार्यान्नि (mhā̃tāryānni)
nominative	म्हांतारो (mhā̃tārô)	म्हांतारे (mhā̃tārê)
vocative	म्हांतार्या (mhā̃tāryā)	म्हांतार्यान्नो (mhā̃tāryānno)
accusative/dative	म्हांतार्याक (mhā̃tāryāk)	म्हांतार्यांक (mhā̃tāryānk)
superessive	म्हांतार्यार/म्हांतार्याचेर (mhā̃tāryār/mhā̃tāryācer)	म्हांतार्यान्चेर (mhā̃tāryāncer)
instrumental	म्हांतार्यानि (mhā̃tāryāni)	म्हांतार्यान्नि (mhā̃tāryānni)
ablative	म्हांतार्यात्ल्यान (mhā̃tāryātlyān)	म्हांतार्यान्त्ल्यान (mhā̃tāryāntlyān)

Genitive declension of म्हांतारो
	masculine object		feminine object
	singular	plural	singular	plural
singular subject	म्हांतार्याचो (mhā̃tāryātso)	म्हांतार्याचे (mhā̃tāryāce)	म्हांतार्याचि (mhā̃tāryāci)	म्हांतार्याचि (mhā̃tāryāci)
plural subject	म्हांतार्यान्चो (mhā̃tāryāntso)	म्हांतार्यान्चे (mhā̃tāryānce)	म्हांतार्यान्चि (mhā̃tāryānci)	म्हांतार्यान्चि (mhā̃tāryānci)

References

• Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “mahattara”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press