सुराकार

See also: सरकार and सरकारी

Sanskrit

Noun

सुराकार • (surākāra) stem, m

1. distiller (VS.)

Declension

Neuter a-stem declension of सुराकार
Nom. sg.	सुराकारम् (surākāram)
Gen. sg.	सुराकारस्य (surākārasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सुराकारम् (surākāram)	सुराकारे (surākāre)	सुराकाराणि (surākārāṇi)
Vocative	सुराकार (surākāra)	सुराकारे (surākāre)	सुराकाराणि (surākārāṇi)
Accusative	सुराकारम् (surākāram)	सुराकारे (surākāre)	सुराकाराणि (surākārāṇi)
Instrumental	सुराकारेण (surākāreṇa)	सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām)	सुराकारैः (surākāraiḥ)
Dative	सुराकाराय (surākārāya)	सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām)	सुराकारेभ्यः (surākārebhyaḥ)
Ablative	सुराकारात् (surākārāt)	सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām)	सुराकारेभ्यः (surākārebhyaḥ)
Genitive	सुराकारस्य (surākārasya)	सुराकारयोः (surākārayoḥ)	सुराकाराणाम् (surākārāṇām)
Locative	सुराकारे (surākāre)	सुराकारयोः (surākārayoḥ)	सुराकारेषु (surākāreṣu)

References

• Monier Williams (1899) “सुराकार”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1235.