Sanskrit

edit

Noun

edit

हरण (haraṇa) stemn

  1. abduction

Declension

edit
Neuter a-stem declension of हरण
Nom. sg. हरणम् (haraṇam)
Gen. sg. हरणस्य (haraṇasya)
Singular Dual Plural
Nominative हरणम् (haraṇam) हरणे (haraṇe) हरणानि (haraṇāni)
Vocative हरण (haraṇa) हरणे (haraṇe) हरणानि (haraṇāni)
Accusative हरणम् (haraṇam) हरणे (haraṇe) हरणानि (haraṇāni)
Instrumental हरणेन (haraṇena) हरणाभ्याम् (haraṇābhyām) हरणैः (haraṇaiḥ)
Dative हरणाय (haraṇāya) हरणाभ्याम् (haraṇābhyām) हरणेभ्यः (haraṇebhyaḥ)
Ablative हरणात् (haraṇāt) हरणाभ्याम् (haraṇābhyām) हरणेभ्यः (haraṇebhyaḥ)
Genitive हरणस्य (haraṇasya) हरणयोः (haraṇayoḥ) हरणानाम् (haraṇānām)
Locative हरणे (haraṇe) हरणयोः (haraṇayoḥ) हरणेषु (haraṇeṣu)

Descendants

edit
  • Tamil: ஹரணம் (haraṇam)
  • Telugu: హరణము (haraṇamu)