உடைமை

Tamil edit

Etymology edit

Inherited from Old Tamil 𑀉𑀝𑁃𑀫𑁃 (uṭaimai), equivalent to உடை (uṭai, “to have, possess, belong”) +‎ -மை (-mai, “-ness”).

Pronunciation edit

IPA^(key): /ʊɖɐɪ̯mɐɪ̯/

Noun edit

உடைமை • (uṭaimai) (plural உடைமைகள்)

belonging, possession
Synonym: சம்பத்து (campattu)

Declension edit

ai-stem declension of உடைமை (uṭaimai)
	Singular	Plural
Nominative	உடைமை uṭaimai	உடைமைகள் uṭaimaikaḷ
Vocative	உடைமையே uṭaimaiyē	உடைமைகளே uṭaimaikaḷē
Accusative	உடைமையை uṭaimaiyai	உடைமைகளை uṭaimaikaḷai
Dative	உடைமைக்கு uṭaimaikku	உடைமைகளுக்கு uṭaimaikaḷukku
Genitive	உடைமையுடைய uṭaimaiyuṭaiya	உடைமைகளுடைய uṭaimaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	உடைமை uṭaimai	உடைமைகள் uṭaimaikaḷ
Vocative	உடைமையே uṭaimaiyē	உடைமைகளே uṭaimaikaḷē
Accusative	உடைமையை uṭaimaiyai	உடைமைகளை uṭaimaikaḷai
Dative	உடைமைக்கு uṭaimaikku	உடைமைகளுக்கு uṭaimaikaḷukku
Benefactive	உடைமைக்காக uṭaimaikkāka	உடைமைகளுக்காக uṭaimaikaḷukkāka
Genitive 1	உடைமையுடைய uṭaimaiyuṭaiya	உடைமைகளுடைய uṭaimaikaḷuṭaiya
Genitive 2	உடைமையின் uṭaimaiyiṉ	உடைமைகளின் uṭaimaikaḷiṉ
Locative 1	உடைமையில் uṭaimaiyil	உடைமைகளில் uṭaimaikaḷil
Locative 2	உடைமையிடம் uṭaimaiyiṭam	உடைமைகளிடம் uṭaimaikaḷiṭam
Sociative 1	உடைமையோடு uṭaimaiyōṭu	உடைமைகளோடு uṭaimaikaḷōṭu
Sociative 2	உடைமையுடன் uṭaimaiyuṭaṉ	உடைமைகளுடன் uṭaimaikaḷuṭaṉ
Instrumental	உடைமையால் uṭaimaiyāl	உடைமைகளால் uṭaimaikaḷāl
Ablative	உடைமையிலிருந்து uṭaimaiyiliruntu	உடைமைகளிலிருந்து uṭaimaikaḷiliruntu

References edit

Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “உடைமை”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]