நீங்கு

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /n̪iːŋɡʊ/, [n̪iːŋɡɯ]

Verb

நீங்கு • (nīṅku)

1. to vanish, disappear

Conjugation

Conjugation of நீங்கு (nīṅku)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	நீங்குகிறேன் nīṅkukiṟēṉ	நீங்குகிறாய் nīṅkukiṟāy	நீங்குகிறான் nīṅkukiṟāṉ	நீங்குகிறாள் nīṅkukiṟāḷ	நீங்குகிறார் nīṅkukiṟār	நீங்குகிறது nīṅkukiṟatu
past	நீங்கினேன் nīṅkiṉēṉ	நீங்கினாய் nīṅkiṉāy	நீங்கினான் nīṅkiṉāṉ	நீங்கினாள் nīṅkiṉāḷ	நீங்கினார் nīṅkiṉār	நீங்கினது nīṅkiṉatu
future	நீங்குவேன் nīṅkuvēṉ	நீங்குவாய் nīṅkuvāy	நீங்குவான் nīṅkuvāṉ	நீங்குவாள் nīṅkuvāḷ	நீங்குவார் nīṅkuvār	நீங்கும் nīṅkum
future negative	நீங்கமாட்டேன் nīṅkamāṭṭēṉ	நீங்கமாட்டாய் nīṅkamāṭṭāy	நீங்கமாட்டான் nīṅkamāṭṭāṉ	நீங்கமாட்டாள் nīṅkamāṭṭāḷ	நீங்கமாட்டார் nīṅkamāṭṭār	நீங்காது nīṅkātu
negative	நீங்கவில்லை nīṅkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	நீங்குகிறோம் nīṅkukiṟōm	நீங்குகிறீர்கள் nīṅkukiṟīrkaḷ	நீங்குகிறார்கள் nīṅkukiṟārkaḷ		நீங்குகின்றன nīṅkukiṉṟaṉa
past	நீங்கினோம் nīṅkiṉōm	நீங்கினீர்கள் nīṅkiṉīrkaḷ	நீங்கினார்கள் nīṅkiṉārkaḷ		நீங்கினன nīṅkiṉaṉa
future	நீங்குவோம் nīṅkuvōm	நீங்குவீர்கள் nīṅkuvīrkaḷ	நீங்குவார்கள் nīṅkuvārkaḷ		நீங்குவன nīṅkuvaṉa
future negative	நீங்கமாட்டோம் nīṅkamāṭṭōm	நீங்கமாட்டீர்கள் nīṅkamāṭṭīrkaḷ	நீங்கமாட்டார்கள் nīṅkamāṭṭārkaḷ		நீங்கா nīṅkā
negative	நீங்கவில்லை nīṅkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	நீங்கு nīṅku			நீங்குங்கள் nīṅkuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	நீங்காதே nīṅkātē			நீங்காதீர்கள் nīṅkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of நீங்கிவிடு (nīṅkiviṭu)		past of நீங்கிவிட்டிரு (nīṅkiviṭṭiru)		future of நீங்கிவிடு (nīṅkiviṭu)
progressive	நீங்கிக்கொண்டிரு nīṅkikkoṇṭiru
effective	நீங்கப்படு nīṅkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	நீங்க nīṅka			நீங்காமல் இருக்க nīṅkāmal irukka
potential	நீங்கலாம் nīṅkalām			நீங்காமல் இருக்கலாம் nīṅkāmal irukkalām
cohortative	நீங்கட்டும் nīṅkaṭṭum			நீங்காமல் இருக்கட்டும் nīṅkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	நீங்குவதால் nīṅkuvatāl			நீங்காத்தால் nīṅkāttāl
conditional	நீங்கினால் nīṅkiṉāl			நீங்காவிட்டால் nīṅkāviṭṭāl
adverbial participle	நீங்கி nīṅki			நீங்காமல் nīṅkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	நீங்குகிற nīṅkukiṟa	நீங்கின nīṅkiṉa	நீங்கும் nīṅkum	நீங்காத nīṅkāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	நீங்குகிறவன் nīṅkukiṟavaṉ	நீங்குகிறவள் nīṅkukiṟavaḷ	நீங்குகிறவர் nīṅkukiṟavar	நீங்குகிறது nīṅkukiṟatu	நீங்குகிறவர்கள் nīṅkukiṟavarkaḷ	நீங்குகிறவை nīṅkukiṟavai
past	நீங்கினவன் nīṅkiṉavaṉ	நீங்கினவள் nīṅkiṉavaḷ	நீங்கினவர் nīṅkiṉavar	நீங்கினது nīṅkiṉatu	நீங்கினவர்கள் nīṅkiṉavarkaḷ	நீங்கினவை nīṅkiṉavai
future	நீங்குபவன் nīṅkupavaṉ	நீங்குபவள் nīṅkupavaḷ	நீங்குபவர் nīṅkupavar	நீங்குவது nīṅkuvatu	நீங்குபவர்கள் nīṅkupavarkaḷ	நீங்குபவை nīṅkupavai
negative	நீங்காதவன் nīṅkātavaṉ	நீங்காதவள் nīṅkātavaḷ	நீங்காதவர் nīṅkātavar	நீங்காதது nīṅkātatu	நீங்காதவர்கள் nīṅkātavarkaḷ	நீங்காதவை nīṅkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	நீங்குவது nīṅkuvatu		நீங்குதல் nīṅkutal		நீங்கல் nīṅkal