மணல்

Tamil

Etymology

From மண் (maṇ), cognate with Kannada ಮರಳು (maraḷu), Malayalam മണൽ (maṇal).

Pronunciation

• IPA^(key): /mɐɳɐl/

• Audio

  (file)

Noun

மணல் • (maṇal)

1. sand

Declension

Declension of மணல் (maṇal) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	மணல் maṇal	-
Vocative	மணலே maṇalē	-
Accusative	மணலை maṇalai	-
Dative	மணலுக்கு maṇalukku	-
Genitive	மணலுடைய maṇaluṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	மணல் maṇal	-
Vocative	மணலே maṇalē	-
Accusative	மணலை maṇalai	-
Dative	மணலுக்கு maṇalukku	-
Benefactive	மணலுக்காக maṇalukkāka	-
Genitive 1	மணலுடைய maṇaluṭaiya	-
Genitive 2	மணலின் maṇaliṉ	-
Locative 1	மணலில் maṇalil	-
Locative 2	மணலிடம் maṇaliṭam	-
Sociative 1	மணலோடு maṇalōṭu	-
Sociative 2	மணலுடன் maṇaluṭaṉ	-
Instrumental	மணலால் maṇalāl	-
Ablative	மணலிலிருந்து maṇaliliruntu	-

References

• University of Madras (1924–1936) “மணல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press