மனசாட்சி

Tamil

Etymology

Sanskritic formation from மனம் (maṉam) +‎ சாட்சி (cāṭci).

Pronunciation

• IPA^(key): /manat͡ɕaːʈt͡ɕi/, [manasaːʈsi]

Noun

மனசாட்சி • (maṉacāṭci)

1. conscience

   Synonym: உள்ளுணர்வு (uḷḷuṇarvu)

2. morality

Declension

i-stem declension of மனசாட்சி (maṉacāṭci) (singular only)

	singular	plural
nominative	மனசாட்சி maṉacāṭci	-
vocative	மனசாட்சியே maṉacāṭciyē	-
accusative	மனசாட்சியை maṉacāṭciyai	-
dative	மனசாட்சிக்கு maṉacāṭcikku	-
benefactive	மனசாட்சிக்காக maṉacāṭcikkāka	-
genitive 1	மனசாட்சியுடைய maṉacāṭciyuṭaiya	-
genitive 2	மனசாட்சியின் maṉacāṭciyiṉ	-
locative 1	மனசாட்சியில் maṉacāṭciyil	-
locative 2	மனசாட்சியிடம் maṉacāṭciyiṭam	-
sociative 1	மனசாட்சியோடு maṉacāṭciyōṭu	-
sociative 2	மனசாட்சியுடன் maṉacāṭciyuṭaṉ	-
instrumental	மனசாட்சியால் maṉacāṭciyāl	-
ablative	மனசாட்சியிலிருந்து maṉacāṭciyiliruntu	-