மேய்ச்சல்

Tamil

Etymology

From மேய் (mēy) +‎ -ச்சல் (-ccal).

Pronunciation

• IPA^(key): /meːjt͡ɕːal/

Noun

மேய்ச்சல் • (mēyccal)

1. grazing
2. common pasturage, grazing ground
3. food
4. profligacy
5. anything rendered useless, as land for cultivation

Declension

l-stem declension of மேய்ச்சல் (mēyccal) (singular only)

	singular	plural
nominative	மேய்ச்சல் mēyccal	-
vocative	மேய்ச்சல்லே mēyccallē	-
accusative	மேய்ச்சல்லை mēyccallai	-
dative	மேய்ச்சல்லுக்கு mēyccallukku	-
benefactive	மேய்ச்சல்லுக்காக mēyccallukkāka	-
genitive 1	மேய்ச்சல்லுடைய mēyccalluṭaiya	-
genitive 2	மேய்ச்சல்லின் mēyccalliṉ	-
locative 1	மேய்ச்சல்லில் mēyccallil	-
locative 2	மேய்ச்சல்லிடம் mēyccalliṭam	-
sociative 1	மேய்ச்சல்லோடு mēyccallōṭu	-
sociative 2	மேய்ச்சல்லுடன் mēyccalluṭaṉ	-
instrumental	மேய்ச்சல்லால் mēyccallāl	-
ablative	மேய்ச்சல்லிலிருந்து mēyccalliliruntu	-

Derived terms

• மேய்ச்சற்றரை (mēyccaṟṟarai)
• மேய்ச்சற்கறையான் (mēyccaṟkaṟaiyāṉ)

References

• University of Madras (1924–1936) “மேய்ச்சல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press