வால்

Tamil

Alternative forms

• வாலு (vālu) — colloquial

Etymology

Derived from Sanskrit वाल (vāla, “tail”). Cognate with Malayalam വാൽ (vāl).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋaːl/

• Audio:

  (file)

Noun

வால் • (vāl)

1. tail

   Synonyms: தோகை (tōkai), மயிர் (mayir)

Declension

Declension of வால் (vāl)
	Singular	Plural
Nominative	வால் vāl	வால்கள் vālkaḷ
Vocative	வாலே vālē	வால்களே vālkaḷē
Accusative	வாலை vālai	வால்களை vālkaḷai
Dative	வாலுக்கு vālukku	வால்களுக்கு vālkaḷukku
Genitive	வாலுடைய vāluṭaiya	வால்களுடைய vālkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	வால் vāl	வால்கள் vālkaḷ
Vocative	வாலே vālē	வால்களே vālkaḷē
Accusative	வாலை vālai	வால்களை vālkaḷai
Dative	வாலுக்கு vālukku	வால்களுக்கு vālkaḷukku
Benefactive	வாலுக்காக vālukkāka	வால்களுக்காக vālkaḷukkāka
Genitive 1	வாலுடைய vāluṭaiya	வால்களுடைய vālkaḷuṭaiya
Genitive 2	வாலின் vāliṉ	வால்களின் vālkaḷiṉ
Locative 1	வாலில் vālil	வால்களில் vālkaḷil
Locative 2	வாலிடம் vāliṭam	வால்களிடம் vālkaḷiṭam
Sociative 1	வாலோடு vālōṭu	வால்களோடு vālkaḷōṭu
Sociative 2	வாலுடன் vāluṭaṉ	வால்களுடன் vālkaḷuṭaṉ
Instrumental	வாலால் vālāl	வால்களால் vālkaḷāl
Ablative	வாலிலிருந்து vāliliruntu	வால்களிலிருந்து vālkaḷiliruntu

Adjective

வால் • (vāl)

1. (often of a child) mischievous, naughty

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “வால்”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]