ഉല്ലമാൻ
Malayalam edit
Etymology edit
ഉല്ല (ulla, “?”) + മാൻ (māṉ, “deer”).
Pronunciation edit
Noun edit
ഉല്ലമാൻ • (ullamāṉ)
Declension edit
| Declension of ഉല്ലമാൻ | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | ഉല്ലമാൻ (ullamāṉ) | ഉല്ലമാനുകൾ (ullamānukaḷ) |
| Vocative | ഉല്ലമാനേ (ullamānē) | ഉല്ലമാനുകളേ (ullamānukaḷē) |
| Accusative | ഉല്ലമാനിനെ (ullamānine) | ഉല്ലമാനുകളെ (ullamānukaḷe) |
| Dative | ഉല്ലമാനിന് (ullamāninŭ) | ഉല്ലമാനുകൾക്ക് (ullamānukaḷkkŭ) |
| Genitive | ഉല്ലമാനിന്റെ (ullamāninṟe) | ഉല്ലമാനുകളുടെ (ullamānukaḷuṭe) |
| Locative | ഉല്ലമാനിൽ (ullamānil) | ഉല്ലമാനുകളിൽ (ullamānukaḷil) |
| Sociative | ഉല്ലമാനിനോട് (ullamāninōṭŭ) | ഉല്ലമാനുകളോട് (ullamānukaḷōṭŭ) |
| Instrumental | ഉല്ലമാനിനാൽ (ullamānināl) | ഉല്ലമാനുകളാൽ (ullamānukaḷāl) |