ἀγέροιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡé.roi̯.o/ → /aˈʝe.ry.o/ → /aˈʝe.ri.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡé.roi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈɡe.ry.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈʝe.ry.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈʝe.ry.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈʝe.ri.o/

Verb

ᾰ̓γέροιο • (agéroio)

1. second-person singular aorist middle optative of ᾰ̓γείρω (ageírō)