ἀγαλλιασθησόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɣal.li.as.θiˈso.me.non/ → /a.ɣa.li.as.θiˈso.me.non/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡal.li.as.tʰe̝ˈso.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣal.li.as.θiˈso.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣal.li.as.θiˈso.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.li.as.θiˈso.me.non/

Participle

ἀγαλλιασθησόμενον • (agalliasthēsómenon)

1. nominative/accusative/vocative neuter singular of ἀγαλλιασθησόμενος (agalliasthēsómenos)