ἀγανακτέοιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.nak.té.oi̯.o/ → /a.ɣa.nakˈte.y.o/ → /a.ɣa.nakˈte.i.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.nak.té.oi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.nakˈte.y.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.nakˈte.y.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.nakˈte.y.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.nakˈte.i.o/

Verb

ἀγᾰνακτέοιο • (aganaktéoio)

1. second-person singular present mediopassive optative of ἀγανακτέω (aganaktéō)