ἀγανακτεομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.nak.te.o.mé.nɛː/ → /a.ɣa.nak.te.oˈme.ni/ → /a.ɣa.nak.te.oˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.nak.te.o.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.nak.te.oˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.te.oˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.te.oˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.nak.te.oˈme.ni/

Participle

ἀγᾰνακτεομένη • (aganakteoménē)

1. nominative/vocative feminine singular of ἀγανακτεόμενος (aganakteómenos)