ἀγανακτησοίμην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.nak.tɛː.sǒi̯.mɛːn/ → /a.ɣa.nak.tiˈsy.min/ → /a.ɣa.nak.tiˈsi.min/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.nak.tɛː.sǒi̯.mɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.nak.te̝ˈsy.me̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.tiˈsy.min/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.tiˈsy.min/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.nak.tiˈsi.min/

Verb

ἀγᾰνακτησοίμην • (aganaktēsoímēn)

1. first-person singular future middle optative of ἀγανακτέω (aganaktéō)