ἀγειραίμην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡeː.rǎi̯.mɛːn/ → /a.ʝiˈrɛ.min/ → /a.ʝiˈre.min/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡeː.rǎi̯.mɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡiˈrɛ.me̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝiˈrɛ.min/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝiˈre.min/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝiˈre.min/

Verb

ἀγειραίμην • (ageiraímēn)

1. first-person singular aorist middle optative of ἀγείρω (ageírō)