ἀγερεομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡe.re.o.mé.nɛː/ → /a.ʝe.re.oˈme.ni/ → /a.ʝe.re.oˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡe.re.o.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡe.re.oˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝe.re.oˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝe.re.oˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝe.re.oˈme.ni/

Participle

ἀγερεομένη • (agereoménē)

1. nominative/vocative feminine singular of ἀγερεόμενος (agereómenos)