ἀγηγέρμην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡɛː.ɡér.mɛːn/ → /a.ʝiˈʝer.min/ → /a.ʝiˈʝer.min/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡɛː.ɡér.mɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡe̝ˈɡer.me̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝiˈʝer.min/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝiˈʝer.min/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝiˈʝer.min/

Verb

ἀγηγέρμην • (agēgérmēn)

1. first-person singular pluperfect middle indicative of ἀγείρω (ageírō)