ἀθροίζω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἀθροΐζω (athroḯzō)
• ἁθροίζω (hathroízō) — Old Attic

Etymology

From ἀθρόος (athróos) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.tʰrǒi̯z.dɔː/ → /aˈθry.zo/ → /aˈθri.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.tʰrǒi̯z.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈtʰry.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈθry.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈθry.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈθri.zo/

Verb

ᾰ̓θροίζω • (athroízō)

1. to gather, to collect, to muster

Conjugation

   Present: ἀθροίζω, ἀθροίζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀθροίζω	ἀθροίζεις	ἀθροίζει	ἀθροίζετον	ἀθροίζετον	ἀθροίζομεν	ἀθροίζετε	ἀθροίζουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀθροίζω	ἀθροίζῃς	ἀθροίζῃ	ἀθροίζητον	ἀθροίζητον	ἀθροίζωμεν	ἀθροίζητε	ἀθροίζωσῐ(ν)
	optative	ἀθροίζοιμῐ	ἀθροίζοις	ἀθροίζοι	ἀθροίζοιτον	ἀθροιζοίτην	ἀθροίζοιμεν	ἀθροίζοιτε	ἀθροίζοιεν
	imperative		ἄθροιζε	ἀθροιζέτω	ἀθροίζετον	ἀθροιζέτων		ἀθροίζετε	ἀθροιζόντων
middle/ passive	indicative	ἀθροίζομαι	ἀθροίζῃ, ἀθροίζει	ἀθροίζεται	ἀθροίζεσθον	ἀθροίζεσθον	ἀθροιζόμεθᾰ	ἀθροίζεσθε	ἀθροίζονται
	subjunctive	ἀθροίζωμαι	ἀθροίζῃ	ἀθροίζηται	ἀθροίζησθον	ἀθροίζησθον	ἀθροιζώμεθᾰ	ἀθροίζησθε	ἀθροίζωνται
	optative	ἀθροιζοίμην	ἀθροίζοιο	ἀθροίζοιτο	ἀθροίζοισθον	ἀθροιζοίσθην	ἀθροιζοίμεθᾰ	ἀθροίζοισθε	ἀθροίζοιντο
	imperative		ἀθροίζου	ἀθροιζέσθω	ἀθροίζεσθον	ἀθροιζέσθων		ἀθροίζεσθε	ἀθροιζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀθροίζειν				ἀθροίζεσθαι
participle	m	ἀθροίζων				ἀθροιζόμενος
	f	ἀθροίζουσᾰ				ἀθροιζομένη
	n	ἀθροῖζον				ἀθροιζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἤθροιζον, ἠθροιζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤθροιζον	ἤθροιζες	ἤθροιζε(ν)	ἠθροίζετον	ἠθροιζέτην	ἠθροίζομεν	ἠθροίζετε	ἤθροιζον
middle/ passive	indicative	ἠθροιζόμην	ἠθροίζου	ἠθροίζετο	ἠθροίζεσθον	ἠθροιζέσθην	ἠθροιζόμεθᾰ	ἠθροίζεσθε	ἠθροίζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀθροίσω, ἀθροίσομαι, ἀθροισήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀθροίσω	ἀθροίσεις	ἀθροίσει	ἀθροίσετον	ἀθροίσετον	ἀθροίσομεν	ἀθροίσετε	ἀθροίσουσῐ(ν)
	optative	ἀθροίσοιμῐ	ἀθροίσοις	ἀθροίσοι	ἀθροίσοιτον	ἀθροισοίτην	ἀθροίσοιμεν	ἀθροίσοιτε	ἀθροίσοιεν
middle	indicative	ἀθροίσομαι	ἀθροίσῃ, ἀθροίσει	ἀθροίσεται	ἀθροίσεσθον	ἀθροίσεσθον	ἀθροισόμεθᾰ	ἀθροίσεσθε	ἀθροίσονται
	optative	ἀθροισοίμην	ἀθροίσοιο	ἀθροίσοιτο	ἀθροίσοισθον	ἀθροισοίσθην	ἀθροισοίμεθᾰ	ἀθροίσοισθε	ἀθροίσοιντο
passive	indicative	ἀθροισήσομαι	ἀθροισήσῃ	ἀθροισήσεται	ἀθροισήσεσθον	ἀθροισήσεσθον	ἀθροισησόμεθᾰ	ἀθροισήσεσθε	ἀθροισήσονται
	optative	ἀθροισησοίμην	ἀθροισήσοιο	ἀθροισήσοιτο	ἀθροισήσοισθον	ἀθροισησοίσθην	ἀθροισησοίμεθᾰ	ἀθροισήσοισθε	ἀθροισήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀθροίσειν			ἀθροίσεσθαι		ἀθροισήσεσθαι
participle	m	ἀθροίσων			ἀθροισόμενος		ἀθροισησόμενος
	f	ἀθροίσουσᾰ			ἀθροισομένη		ἀθροισησομένη
	n	ἀθροῖσον			ἀθροισόμενον		ἀθροισησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἤθροισᾰ, ἠθροισᾰ́μην, ἠθροίσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤθροισᾰ	ἤθροισᾰς	ἤθροισε(ν)	ἠθροίσᾰτον	ἠθροισᾰ́την	ἠθροίσᾰμεν	ἠθροίσᾰτε	ἤθροισᾰν
	subjunctive	ἀθροίσω	ἀθροίσῃς	ἀθροίσῃ	ἀθροίσητον	ἀθροίσητον	ἀθροίσωμεν	ἀθροίσητε	ἀθροίσωσῐ(ν)
	optative	ἀθροίσαιμῐ	ἀθροίσειᾰς, ἀθροίσαις	ἀθροίσειε(ν), ἀθροίσαι	ἀθροίσαιτον	ἀθροισαίτην	ἀθροίσαιμεν	ἀθροίσαιτε	ἀθροίσειᾰν, ἀθροίσαιεν
	imperative		ἄθροισον	ἀθροισᾰ́τω	ἀθροίσᾰτον	ἀθροισᾰ́των		ἀθροίσᾰτε	ἀθροισᾰ́ντων
middle	indicative	ἠθροισᾰ́μην	ἠθροίσω	ἠθροίσᾰτο	ἠθροίσᾰσθον	ἠθροισᾰ́σθην	ἠθροισᾰ́μεθᾰ	ἠθροίσᾰσθε	ἠθροίσᾰντο
	subjunctive	ἀθροίσωμαι	ἀθροίσῃ	ἀθροίσηται	ἀθροίσησθον	ἀθροίσησθον	ἀθροισώμεθᾰ	ἀθροίσησθε	ἀθροίσωνται
	optative	ἀθροισαίμην	ἀθροίσαιο	ἀθροίσαιτο	ἀθροίσαισθον	ἀθροισαίσθην	ἀθροισαίμεθᾰ	ἀθροίσαισθε	ἀθροίσαιντο
	imperative		ἄθροισαι	ἀθροισᾰ́σθω	ἀθροίσᾰσθον	ἀθροισᾰ́σθων		ἀθροίσᾰσθε	ἀθροισᾰ́σθων
passive	indicative	ἠθροίσθην	ἠθροίσθης	ἠθροίσθη	ἠθροίσθητον	ἠθροισθήτην	ἠθροίσθημεν	ἠθροίσθητε	ἠθροίσθησᾰν
	subjunctive	ἀθροισθῶ	ἀθροισθῇς	ἀθροισθῇ	ἀθροισθῆτον	ἀθροισθῆτον	ἀθροισθῶμεν	ἀθροισθῆτε	ἀθροισθῶσῐ(ν)
	optative	ἀθροισθείην	ἀθροισθείης	ἀθροισθείη	ἀθροισθεῖτον, ἀθροισθείητον	ἀθροισθείτην, ἀθροισθειήτην	ἀθροισθεῖμεν, ἀθροισθείημεν	ἀθροισθεῖτε, ἀθροισθείητε	ἀθροισθεῖεν, ἀθροισθείησᾰν
	imperative		ἀθροίσθητῐ	ἀθροισθήτω	ἀθροίσθητον	ἀθροισθήτων		ἀθροίσθητε	ἀθροισθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀθροῖσαι			ἀθροίσᾰσθαι		ἀθροισθῆναι
participle	m	ἀθροίσᾱς			ἀθροισᾰ́μενος		ἀθροισθείς
	f	ἀθροίσᾱσᾰ			ἀθροισᾰμένη		ἀθροισθεῖσᾰ
	n	ἀθροῖσᾰν			ἀθροισᾰ́μενον		ἀθροισθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἤθροισμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἤθροισμαι	ἤθροισαι	ἤθροισται	ἤθροισθον	ἤθροισθον	ἠθροίσμεθᾰ	ἤθροισθε	ἠθροίσᾰται
	subjunctive	ἠθροισμένος ὦ	ἠθροισμένος ᾖς	ἠθροισμένος ᾖ	ἠθροισμένω ἦτον	ἠθροισμένω ἦτον	ἠθροισμένοι ὦμεν	ἠθροισμένοι ἦτε	ἠθροισμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠθροισμένος εἴην	ἠθροισμένος εἴης	ἠθροισμένος εἴη	ἠθροισμένω εἴητον/εἶτον	ἠθροισμένω εἰήτην/εἴτην	ἠθροισμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠθροισμένοι εἴητε/εἶτε	ἠθροισμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἤθροισο	ἠθροίσθω	ἤθροισθον	ἠθροίσθων		ἤθροισθε	ἠθροίσθων
						middle/passive
infinitive						ἠθροῖσθαι
participle	m					ἠθροισμένος
	f					ἠθροισμένη
	n					ἠθροισμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἠθροίσμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἠθροίσμην	ἤθροισο	ἤθροιστο	ἤθροισθον	ἠθροίσθην	ἠθροίσμεθᾰ	ἤθροισθε	ἠθροίσᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: ἠθροίσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἠθροίσομαι	ἠθροίσῃ, ἠθροίσει	ἠθροίσεται	ἠθροίσεσθον	ἠθροίσεσθον	ἠθροισόμεθᾰ	ἠθροίσεσθε	ἠθροίσονται
	optative	ἠθροισοίμην	ἠθροίσοιο	ἠθροίσοιτο	ἠθροίσοισθον	ἠθροισοίσθην	ἠθροισοίμεθᾰ	ἠθροίσοισθε	ἠθροίσοιντο
						middle/passive
infinitive						ἠθροίσεσθαι
participle	m					ἠθροισόμενος
	f					ἠθροισομένη
	n					ἠθροισόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἄθροισις (áthroisis)
• ἄθροισμα (áthroisma)
• ἀθροισμός (athroismós)
• ἀθροιστέον (athroistéon)
• ἀθροιστικός (athroistikós)
• προαθροίζω (proathroízō)
• συναθροίζω (sunathroízō)

 

Descendants

• Greek: αθροίζω (athroízo)

References

• “ἀθροίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press