ἀλέασθαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.lé.was.tʰai̯/ → /aˈle.as.θɛ/ → /aˈle.as.θe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.lé.was.tʰai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈle.as.tʰɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈle.as.θɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈle.as.θe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈle.as.θe/

Verb

ἀλέασθαι • (aléasthai)

1. aorist middle infinitive of ἀλέομαι (aléomai)