ἀναλυτέᾳ

See also: ἀναλυτέα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.na.ly.té.aːi̯/ → /a.na.lyˈte.a/ → /a.na.liˈte.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.ly.té.aːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.na.lyˈte.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.na.lyˈte.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.na.lyˈte.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.na.liˈte.a/

Adjective

ἀνᾰλῠτέᾳ • (analutéāi)

1. feminine dative singular of ἀναλυτέος (analutéos)