ἀναλύματος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.naˈli.ma.tos/

• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.naˈly.ma.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.naˈli.ma.tos/

Noun

ἀναλύματος • (analúmatos)

1. genitive singular of ἀνάλυμα (análuma)