ἀνδραποδιζόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.dra.po.diz.dó.me.non/ → /an.dra.po.ðiˈzo.me.non/ → /an.dra.po.ðiˈzo.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.dra.po.diz.dó.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.dra.po.diˈzo.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.dra.po.ðiˈzo.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.dra.po.ðiˈzo.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.dra.po.ðiˈzo.me.non/

Participle

ἀνδρᾰποδιζόμενον • (andrapodizómenon)

1. neuter nominative/vocative singular of ἀνδραποδῐζόμενος (andrapodizómenos)