ἀνελόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ne.ló.me.noi̯/ → /a.neˈlo.me.ny/ → /a.neˈlo.me.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ne.ló.me.noi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.neˈlo.me.ny/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.neˈlo.me.ny/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.neˈlo.me.ny/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.neˈlo.me.ni/

Participle

ἀνελόμενοι • (anelómenoi)

1. masculine nominative/vocative plural of ἀνελόμενος (anelómenos)