ἀντιστάντα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.tis.tán.ta/ → /an.tisˈtan.ta/ → /an.disˈtan.da/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.tis.tán.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.tisˈtan.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.tisˈtan.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.tisˈtan.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.disˈtan.da/

Participle

ἀντιστάντᾰ • (antistánta)

1. inflection of ἀντιστᾱ́ς (antistā́s):
   1. masculine accusative singular
   2. neuter nominative/accusative/vocative plural