ἀξιοπρεπής

See also: αξιοπρεπής

Ancient Greek

Etymology

From ἄξιος (áxios, “worthy”) +‎ πρέπω (prépō, “to be appropriate for”) +‎ -ής (-ḗs, adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ak.si.o.pre.pɛ̌ːs/ → /ak.si.o.preˈpis/ → /ak.si.o.preˈpis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ak.si.o.pre.pɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ak.si.o.preˈpe̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ak.si.o.preˈpis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ak.si.o.preˈpis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ak.si.o.preˈpis/

Adjective

ἀξιοπρεπής • (axioprepḗs) m or f (neuter ἀξιοπρεπές); third declension

1. proper, becoming
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Symposium 8.40:

     καὶ σῶμα ἀξιοπρεπέστατον μὲν ἰδεῖν τῆς πόλεως ἔχεις, ἱκανὸν δὲ μόχθους ὑποφέρειν.

     kaì sôma axioprepéstaton mèn ideîn tês póleōs ékheis, hikanòn dè mókhthous hupophérein.

     and you possess a person more goodly to the eye than any other in the city and one at the same time able to withstand effort and hardship.

Inflection

Third declension of ἀξιοπρεπής; ἀξιοπρεπές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἀξιοπρεπής axioprepḗs	ἀξιοπρεπές axioprepés		ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî	ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî		ἀξιοπρεπεῖς axioprepeîs	ἀξιοπρεπῆ axioprepê
Genitive		ἀξιοπρεποῦς axioprepoûs	ἀξιοπρεποῦς axioprepoûs		ἀξιοπρεποῖν axioprepoîn	ἀξιοπρεποῖν axioprepoîn		ἀξιοπρεπῶν axioprepôn	ἀξιοπρεπῶν axioprepôn
Dative		ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî	ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî		ἀξιοπρεποῖν axioprepoîn	ἀξιοπρεποῖν axioprepoîn		ἀξιοπρεπέσῐ / ἀξιοπρεπέσῐν axioprepési(n)	ἀξιοπρεπέσῐ / ἀξιοπρεπέσῐν axioprepési(n)
Accusative		ἀξιοπρεπῆ axioprepê	ἀξιοπρεπές axioprepés		ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî	ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî		ἀξιοπρεπεῖς axioprepeîs	ἀξιοπρεπῆ axioprepê
Vocative		ἀξιοπρεπές axioprepés	ἀξιοπρεπές axioprepés		ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî	ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî		ἀξιοπρεπεῖς axioprepeîs	ἀξιοπρεπῆ axioprepê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἀξιοπρεπῶς axioprepôs			ἀξιοπρεπέστερος axioprepésteros			ἀξιοπρεπέστᾰτος axioprepéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: αξιοπρεπής (axioprepís)

Further reading

• “ἀξιοπρεπής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀξιοπρεπής”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀξιοπρεπής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀξιοπρεπής in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)