ἀπάμειπτο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pá.meːp.to/ → /aˈpa.mip.to/ → /aˈpa.mip.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pá.meːp.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpa.mip.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpa.mip.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpa.mip.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpa.mip.to/

Verb

ᾰ̓πᾰ́μειπτο • (apámeipto)

1. (Epic) third-person singular pluperfect middle indicative unaugmented of ἀπαμείβομαι (apameíbomai)