ἀπεστερησάσθην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pes.te.rɛː.sás.tʰɛːn/ → /a.pes.te.riˈsas.θin/ → /a.pes.te.riˈsas.θin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pes.te.rɛː.sás.tʰɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pes.te.re̝ˈsas.tʰe̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pes.te.riˈsas.θin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pes.te.riˈsas.θin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pes.te.riˈsas.θin/

Verb

ἀπεστερησάσθην • (apesterēsásthēn)

1. third-person dual aorist middle indicative of ἀποστερέω (aposteréō)