ἀπεστερησάτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pes.te.rɛː.sá.tɛːn/ → /a.pes.te.riˈsa.tin/ → /a.pes.te.riˈsa.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pes.te.rɛː.sá.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pes.te.re̝ˈsa.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pes.te.riˈsa.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pes.te.riˈsa.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pes.te.riˈsa.tin/

Verb

ἀπεστερησάτην • (apesterēsátēn)

1. third-person dual aorist active indicative of ἀποστερέω (aposteréō)