ἀποβαίνοντα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.bǎi̯.non.ta/ → /a.poˈβɛ.non.ta/ → /a.poˈve.non.da/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.bǎi̯.non.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.poˈbɛ.non.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.poˈβɛ.non.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.poˈve.non.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.poˈve.non.da/

Participle

ἀποβαίνοντᾰ • (apobaínonta)

1. inflection of ἀποβαίνων (apobaínōn):
   1. masculine accusative singular
   2. neuter nominative/accusative/vocative plural