ἀποκοπάς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.ko.pǎːs/ → /a.po.koˈpas/ → /a.po.koˈpas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.ko.pǎːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.koˈpas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.koˈpas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.koˈpas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.koˈpas/

Noun

ἀ˘ποκοπᾱ́ς • (a˘pokopā́s)

1. accusative plural of ἀποκοπή (apokopḗ)