ἀποστερήσαιεν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.sai̯.en/ → /a.pos.teˈri.sɛ.en/ → /a.pos.teˈri.se.en/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.sai̯.en/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.teˈre̝.sɛ.en/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.sɛ.en/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.se.en/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.teˈri.se.en/

Verb

ἀποστερήσαιεν • (aposterḗsaien)

1. third-person plural aorist active optative of ἀποστερέω (aposteréō)