ἀποστερήσησθε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.sɛːs.tʰe/ → /a.pos.teˈri.sis.θe/ → /a.pos.teˈri.sis.θe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛ̌ː.sɛːs.tʰe/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.teˈre̝.se̝s.tʰe/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.sis.θe/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.teˈri.sis.θe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.teˈri.sis.θe/

Verb

ἀποστερήσησθε • (aposterḗsēsthe)

1. second-person plural aorist middle subjunctive of ἀποστερέω (aposteréō)