ἀποστερηθείσης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰěː.sɛːs/ → /a.pos.te.riˈθi.sis/ → /a.pos.te.riˈθi.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰěː.sɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰi.se̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθi.sis/

Participle

ἀποστερηθείσης • (aposterētheísēs)

1. feminine genitive singular of ἀποστερηθείς (aposterētheís)