ἀποστερησάντων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sán.tɔːn/ → /a.pos.te.riˈsan.ton/ → /a.pos.te.riˈsan.don/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sán.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈsan.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsan.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsan.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsan.don/

Verb

ἀποστερησάντων • (aposterēsántōn)

1. third-person plural aorist active imperative of ἀποστερέω (aposteréō)

Participle

ἀποστερησάντων • (aposterēsántōn)

1. masculine/neuter genitive plural of ἀποστερήσᾱς (aposterḗsās)