ἀποστερησάσα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sǎː.saː/ → /a.pos.te.riˈsa.sa/ → /a.pos.te.riˈsa.sa/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sǎː.saː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈsa.sa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.sa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.sa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.sa/

Participle

ἀποστερησᾱ́σᾱ • (aposterēsā́sā)

1. feminine nominative/accusative/vocative dual of ἀποστερήσᾱς (aposterḗsās)