ἀποστερησάσαιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sǎː.sai̯n/ → /a.pos.te.riˈsa.sɛn/ → /a.pos.te.riˈsa.sen/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sǎː.sai̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈsa.sɛn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.sɛn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.sen/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsa.sen/

Participle

ἀποστερησᾱ́σαιν • (aposterēsā́sain)

1. feminine genitive/dative dual of ἀποστερήσᾱς (aposterḗsās)