ἀποστερησαίσθην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sǎi̯s.tʰɛːn/ → /a.pos.te.riˈsɛs.θin/ → /a.pos.te.riˈses.θin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sǎi̯s.tʰɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈsɛs.tʰe̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsɛs.θin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈses.θin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈses.θin/

Verb

ἀποστερησαίσθην • (aposterēsaísthēn)

1. third-person dual aorist middle optative of ἀποστερέω (aposteréō)