ἀπόλλυμαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pól.ly.mai̯/ → /aˈpol.ly.mɛ/ → /aˈpo.li.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pól.ly.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpol.ly.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpol.ly.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpol.ly.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpo.li.me/

Verb

ἀπόλλῠμαι • (apóllumai)

1. first-person singular present mediopassive indicative of ἀπόλλυμι (apóllumi)