ἀπόλλυς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pól.lyːs/ → /aˈpol.lys/ → /aˈpo.lis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pól.lyːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpol.lys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpol.lys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpol.lys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpo.lis/

Verb

ἀπόλλῡς • (apóllūs)

1. second-person singular present active indicative of ἀπόλλυμι (apóllumi)