ἀπόροιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pó.roi̯n/ → /aˈpo.ryn/ → /aˈpo.rin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pó.roi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpo.ryn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpo.ryn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpo.ryn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpo.rin/

Adjective

ἀπόροιν • (apóroin)

1. masculine/feminine/neuter genitive/dative dual of ἄπορος (áporos)