ἀργυρέοιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ar.ɡy.ré.oi̯.o/ → /ar.ʝyˈre.y.o/ → /ar.ʝiˈre.i.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ar.ɡy.ré.oi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ar.ɡyˈre.y.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ar.ʝyˈre.y.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ar.ʝyˈre.y.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ar.ʝiˈre.i.o/

Adjective

ἀργῠρέοιο • (arguréoio)

1. (Epic) masculine/neuter genitive singular of ἀργῠ́ρεος (argúreos)