ἀρητῆρες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.rɛː.tɛ̂ː.res/ → /a.riˈti.res/ → /a.riˈti.res/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.rɛː.tɛ̂ː.res/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.re̝ˈte̝.res/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.riˈti.res/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.riˈti.res/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.riˈti.res/

Noun

ἀρητῆρες • (arētêres)

1. nominative/vocative plural of ἀρητήρ (arētḗr)