ἀτρυγέτοιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.try.ɡé.toi̯.o/ → /a.tryˈʝe.ty.o/ → /a.triˈʝe.ti.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.try.ɡé.toi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.tryˈɡe.ty.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.tryˈʝe.ty.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.tryˈʝe.ty.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.triˈʝe.ti.o/

Adjective

ἀτρῠγέτοιο • (atrugétoio)

1. (Epic) masculine/feminine/neuter genitive singular of ἀτρῠ́γετος (atrúgetos)