ἀφρακτοτάτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pʰrak.to.tá.tɛːn/ → /a.ɸrak.toˈta.tin/ → /a.frak.toˈta.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pʰrak.to.tá.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pʰrak.toˈta.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɸrak.toˈta.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.frak.toˈta.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.frak.toˈta.tin/

Adjective

ἀφρακτοτᾰ́την • (aphraktotátēn)

1. feminine accusative singular of ἀφρακτότᾰτος (aphraktótatos)