ἐγκυκλιωτάτοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eŋ.ky.kli.ɔː.tá.toi̯s/ → /eɲ.ɟy.kli.oˈta.tys/ → /eɲ.ɟi.kli.oˈta.tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.ky.kli.ɔː.tá.toi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋ.ky.kli.oˈta.tys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eɲ.ɟy.kli.oˈta.tys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eɲ.ɟy.kli.oˈta.tys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eɲ.ɟi.kli.oˈta.tis/

Adjective

ἐγκῠκλῐωτᾰ́τοις • (enkukliōtátois)

1. masculine/neuter dative plural of ἐγκῠκλῐώτᾰτος (enkukliṓtatos)