ἐγκυκλιωτέραν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eŋ.ky.kli.ɔː.té.raːn/ → /eɲ.ɟy.kli.oˈte.ran/ → /eɲ.ɟi.kli.oˈte.ran/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.ky.kli.ɔː.té.raːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋ.ky.kli.oˈte.ran/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eɲ.ɟy.kli.oˈte.ran/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eɲ.ɟy.kli.oˈte.ran/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eɲ.ɟi.kli.oˈte.ran/

Adjective

ἐγκῠκλῐωτέρᾱν • (enkukliōtérān)

1. feminine accusative singular of ἐγκῠκλῐώτερος (enkukliṓteros)